Headliner Rivers of Nihil — bepaald geen onbekende in Patronaat met hun uitverkochte shows in 2019 en 2022 — brengt nummers van hun onlangs voltooide vijfde studioalbum, die onder meer de recent gereleasde EP’s “American Death” en “House of Light” zal bevatten.
Cynic — voor mij een oude bekende aangezien ze inmiddels bijna 4 decennia actief zijn — speelt hun typische combinatie van technische metal en filosofische thema's. Beyond Creation imponeert met virtuoze, jazz-geïnspireerde deathmetal, terwijl Dååth, na een lange pauze, terugkeert met hernieuwde energie en complexe melodieën.
De gemene deler is toch wel dat alle bands technisch uitstekend onderlegd zijn. Hopelijk hebben de heren in hun opperste concentratie voldoende mental headspace voor een lekkere stageperformance voor mij om vast te leggen.
Ik ben erbij om het vast te leggen in een fotoverslag voor Brothers in Raw.
Dååth.
De avond vangt aan met Dååth (2003 - Atlanta, Georgia), een Amerikaanse deathmetalband, opgericht door Eyal Levi en Mike Kameron. De band, oorspronkelijk bekend als Dirtnap, veranderde in 2004 hun naam naar Dååth, geïnspireerd door de Kabbalistische term voor 'kennis'. Hun debuutalbum "Futility" werd in 2004 in eigen beheer uitgebracht, gevolgd door "The Hinderers" in 2007 onder Roadrunner Records.
Dååth's muziekstijl is een mix van deathmetal, thrashmetal en blackmetal, met invloeden uit de industriële en symfonische muziek. Hun werk wordt sterk beïnvloed door de Kabbala, hoewel de band zelf geen directe religieuze affiliatie in hun muziek benadrukt.
Live staat Dååth bekend om hun energieke en strakke optredens. Zelf voel ik door de vocalen en symfonische invloeden sterke vibes van Dimmu Borgir. De band, terug na een hiaat van 13 jaar, is hun kunstje duidelijk niet verleerd.
Beyond Creation.
Uit Montreal, Canada komt het technische deathmetal genootschap Beyond Creation, opgericht in 2005 door gitarist en zanger Simon Girard en gitarist Nicolas Domingo Viotto. Na enkele jaren van bezettingswisselingen en het zoeken naar de juiste muzikanten, stabiliseerde de line-up met de toevoeging van gitarist Kevin Chartré en bassist Dominic "Forest" Lapointe. De muziek van Beyond Creation wordt gekenmerkt door complexe composities, technische virtuositeit en een mix van melodieuze en brute elementen.
Live staat Beyond Creation bekend om hun energieke en nauwkeurige optredens. Ze hebben uitgebreid getourd in Europa, de Verenigde Staten en Japan, waarbij ze het podium deelden met bands als Obscura en Dying Fetus. Hun optredens tonen niet alleen hun technische vaardigheden, maar ook hun vermogen om het publiek te betrekken en te boeien met intense en meeslepende shows.
Alle besnaarde instrumenten zijn headless, wat de band een interessante visuele verschijning maakt. De knorrende, neuzige sound van de fretloze bas van Dominic draagt enorm bij aan het karakteristieke geluid van het collectief, waarbij bij mij meteen muzikale herinneringen aan de band Exivious naar boven komen.
Cynic.
Cynic, ook wel de pioniers van “breath-metal” (progressief-experimenteel subgenre van Death Metal) genoemd, is een Amerikaanse progressieve-atmosferische metalband, opgericht eind jaren tachtig (!) van de vorige eeuw in Miami, Florida, door gitarist Paul Masvidal en drummer Sean Reinert.
In 1993 bracht Cynic hun debuutalbum "Focus" uit, dat een unieke mix van deathmetal, jazzfusion en progressieve elementen bevatte. Het album onderscheidde zich door het gebruik van complexe ritmes, technische instrumentatie en het combineren van gruntvocalen met vocoder-vervormde zang. Focus wordt beschouwd als een baanbrekend werk binnen het progressieve metalgenre en heeft een cultstatus verworven onder liefhebbers van technische metal.
Live staat Cynic bekend om hun energieke en technisch verfijnde optredens. Hun vermogen om complexe composities nauwkeurig en met passie uit te voeren, zorgt voor meeslepende shows die zowel het gehoor als de geest van het publiek prikkelen. De band heeft door de jaren heen verschillende reünies en bezettingswisselingen gekend, maar blijft een invloedrijke naam binnen de progressieve metalwereld.
Rivers of Nihil.
Rivers of Nihil is een Amerikaanse technische deathmetalband, opgericht in 2009 in Reading, Pennsylvania. De oorspronkelijke bezetting bestond uit zanger Jake Dieffenbach, gitaristen Brody Uttley en Jon Kunz, bassist Adam Biggs en drummer Ron Nelson. In 2012 tekenden ze een contract bij Metal Blade Records en brachten hun debuutalbum "The Conscious Seed of Light" uit in 2013, geproduceerd door Erik Rutan.
De band staat bekend om hun progressieve benadering van deathmetal, waarbij ze technische complexiteit combineren met melodieuze elementen. Hun derde album, "Where Owls Know My Name" (2018), introduceerde nieuwe geluiden zoals saxofoonpartijen, wat hun muzikale veelzijdigheid benadrukte. Dit album debuteerde op nummer 61 in de Billboard 200, wat hun groeiende populariteit onderstreepte.
Een zéér ongebruikelijk (gast)instrument binnen het genre is de Saxofoon: binnen Rivers of Nihil wordt deze als organisch verlengstuk van hun progressieve deathmetalgeluid gezien en geeft een bijzondere (understatement) twist aan hun sound. Voor mij persoonlijk voelt het wat out-of-place en is een sax net iets te gepolijst qua klankkleur. Voor mij zou bijvoorbeeld een gedempte trompet al beter passen in de donkere soundscape van Rivers.
